เพื่อนของฉันชวนฉันขึ้นไปบนภูเขาเพื่อกินบาร์บีคิวด้วยกัน ฉันประหลาดใจมากที่ได้พบกับทาคาโช (โชโกะ ทาคาฮาชิ) ที่นี่ เธอเป็นไอดอลและฉันเป็นแฟนตัวยงของเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะจัดบาร์บีคิวกับเพื่อนด้วย พอโชโกะมาขอน้ำพริกแกงก็บังเอิญเอานิ้วไปแตะเธอ แค่นี้ก็มากพอที่จะทำให้หัวใจฉันเต้นแรงและขาสั่นแล้ว จู่ๆ ก็มีฝนตกหนัก โชโกะต้องการเสื้อกันฝนจึงกลับมาที่ลานจอดรถเพียงลำพัง ที่จอดรถอยู่ไกลจากที่นี่มาก ฝนตกหนักมาก หาทางลำบาก ฉันกังวลมากจึงวิ่งตามเขาไป โชคดีที่เราเจอโชโกะแล้ว แต่เราทั้งคู่ก็หลงทาง ยืนตากฝนบนภูเขาแบบนี้อันตรายมาก ทันใดนั้นเราเห็นบ้านร้างอยู่ใกล้ๆ เราทั้งคู่จึงเข้าไปข้างในเพื่อหลีกเลี่ยงฝน ด้วยกลัวโชโกะจะหนาว ฉันจึงถอดเสื้อให้เธอใส่ หาผ้าเช็ดตัวซับน้ำให้เธอ แล้วปลอบใจ ให้กำลังใจ และปลอบโชโกะ ดูเหมือนโชโกะจะยังหนาวอยู่ก็เลยนั่งใกล้กันเพื่อให้ความอบอุ่นกัน ดูเหมือนว่ายังไม่พอเราทั้งคู่จึงกอดกันแบ่งปันความอบอุ่นให้กัน เมื่ออยู่ใกล้โชโกะมาก ฉันก็อดไม่ได้ที่จะจูบเธอ โชโกะรู้สึกซาบซึ้งในความมีน้ำใจและความเอาใจใส่ของฉันเช่นกัน เรา "รวมกลุ่ม" เข้าด้วยกันทันที ทำให้ร่างกายของกันและกันอบอุ่นเพื่อเอาชนะพายุครั้งนี้ วันรุ่งขึ้น พระอาทิตย์เริ่มส่องแสง ทีมกู้ภัยพบเรา โชโกะขอที่อยู่ของฉัน แล้วเราก็แยกทางจากที่นั่น
